Menu
Wij hebben de eer gekregen om haar deze naam te geven en haar door KNGF Geleidehonden op te leiden tot speciaal getrainde hulphond. Cherrie is inmiddels opgehaald door haar puppypleeggezin. Hier zal ze wonen totdat ze is afgestudeerd om vervolgens haar permanente baasje te ontmoeten. Door haar studie kan ze een kind met fysieke of mentale beperkingen helpen met dagelijkse moeilijkheden. En wij gaan Cherrie natuurlijk op de voet volgen!
Zo was Cherrie samen met haar broertjes en zusjes te zien bij het programma Hart van Nederland van SBS 6 om meer aandacht te schenken aan het werven van pleeggezinnen voor geleidenpuppy’s. De vraag naar geleidenhonden wordt steeds groter. Wanneer er meer pleeggezinnen zijn, zal de de wachttijd voor een hond korter worden en zo kunnen er sneller meer mensen geholpen worden aan een geleidenhond.
Update 27 september 2022: Cherrie blijkt een stoere hond te zijn!
Training: zindelijk worden en de eerste bezoekjes aan winkels
Pup Cherrie heeft haar eerste maanden bij het puppypleeggezin achter de rug. Een tijd vol eerste indrukken en belevenissen. Centraal staat het zindelijk worden, uitlaten, aan de riem lopen, bezoekjes aan bijvoorbeeld winkels. Op al die vlakken doet Cherrie het goed. Toch speelde er iets anders waaruit bleek dat Cherrie beter kon floreren in een andere omgeving.
Een goede mix vormen
Elke pup en elk pleeggezin moeten naar elkaar toe groeien om een goede mix te vormen. In vrijwel alle gevallen lukt dat uitstekend en maken de hond en het gezin al snel een prima klik. Een enkele keer komt die klik niet optimaal tot stand. Hierbij kan de hond niet de juiste rustmomenten vinden. Lang niet altijd is hiervoor een concrete oorzaak aan te wijzen. Dit speelde helaas ook tijdens de periode dat Cherrie bij het puppypleeggezin verbleef.
Blafgedrag
Cherrie ontwikkelde om onduidelijke redenen een aanhoudend blafgedrag. Dit speelde als ze alleen in huis was maar het blaffen hield aan in de avonden en in de nacht. Uiteraard zocht het KNGF samen met het gezin naar oplossingen om dit gedrag te verbeteren. Toch bleef het blaffen aanhouden.
Tijdens een logeerpartij nam het blaffen ineens af. In eerste instantie blafte ze nog wel een beetje maar het hield telkens ook snel weer op. Hieruit werd langzaam maar zeker duidelijk dat Cherrie beter kan floreren met een nieuwe start bij een nieuw pleeggezin. In samenspraak tussen KNGF en het pleeggezin werd besloten dat Cherrie herplaatst wordt, zodat zij die nieuwe start inderdaad bij een nieuw gezin kan maken.
Goede stappen
Cherrie heeft tijdens haar periode bij het pleeggezin een aantal goede stappen gemaakt. Zo is ze, op een klein ongelukje in de tuin na, snel zindelijk geworden. Ook leerde ze snel het opspringen tegen mensen af te bouwen. Cherrie is een sociale hond, die het leuk vindt als er mensen om haar heen zijn. Ze reageert eigenlijk altijd positief, ook als ze met vreemden te maken heeft. Ze laat zich gemakkelijk aanraken, bijvoorbeeld als ze verzorgd moet worden.
Niet snel onder de indruk van verkeersgeluiden
Een ander sterk punt is haar omgang met verkeer. Ze blijkt gewoon een stoere hond als het gaat om verkeersgeluiden. Ze raakt er totaal niet van onder de indruk. Kortgezegd, Cherrie is op verschillende vlakken een stabiele hond, die in de juiste omgeving goed tot haar recht komt. Inmiddels is Cherrie naar een nieuw gezin om een nieuwe start te maken.
Mijlpalen: reizen met OV, eerste stadsbezoek en een fraaie werkjas
De tijd vliegt en Cherrie groeit lekker door. Het is belangrijk om de pup in dit eerste jaar verschillende indrukken te laten opdoen en zoveel mogelijk aan diverse situaties te laten wennen. Uiteraard met voldoende rust tussendoor om al die nieuwe dingen te verwerken. Stond de eerste periode in het teken van wennen aan elkaar, dat groeit daarna uit naar eerste uitstapjes naar de dorpsstraat of een rustig wijkwinkelcentrum. Een geleidehond zal met zijn blinde baas regelmatig in openbare gelegenheden zoals winkels of restaurants komen, meegaan op visite, en reizen met de auto of het openbaar vervoer. Het is van belang dat Cherrie dat gewend is en dat zij zich daar goed gedraagt en geen overlast veroorzaakt. Het puppypleeggezin spreekt op een gegeven moment ook op andere nabijgelegen locaties af met de puppyinstructeur, zodat ook het reizen met openbaar vervoer of gedrag in drukkere winkels samen geoefend kan worden.
Rond een maand of vijf krijgt de pup ook het KNGF-pupdekje. Deze fraaie ‘werkjas’ is bedoeld als herkenning in winkels, stations en restaurants. Als mensen het pupdekje zien, zullen zij beter begrijpen waarom deze hond op bepaalde plekken wel mee mag met de baas, terwijl een ‘gewone’ hond niet naar binnen kan.
Meer nieuwe indrukken opdoen
Cherrie’s pleeggezin vertelt:
‘Cherrie is nu drie weken bij ons en we zien haar groeien als kool. Ze staat wat hoger op haar poten en ze kijkt wat wijzer uit haar ogen. We zijn onder de indruk van hoe snel ze wende aan haar nieuwe omgeving en onze routines. Alleen de eerste nacht liet ze zich een paar keer horen, door zachtjes te piepen. We fluisterden dan lieve dingen tegen haar zodat ze wist dat ze niet alleen was en weer rustig verder kon slapen. Na die eerste nacht was het goed en hoorden wij haar niet meer. Blaffen doet ze echt mondjesmaat. Het gebeurt heel af en toe, als je wild met haar speelt. Wanneer het gebeurt dan doen we het weer wat rustiger aan met haar waarna het blaffen stopt. Cherrie is een lieve hond die graag kroelt. Ze doet op een dag heel veel slaapjes om alle indrukken te verwerken. Ze kan daarbij ook gezellig snurken.’
Met de bus
‘Toen we ons eerste busreisje maakten stapte Cherrie zelf in en uit, ging prima. Het was maar een kort ritje naar een nabijgelegen dorp. Daar woont een hele leuke hulphond, die graag met onze pupjes speelt. Op deze manier associeert Cherrie de busrit met een leuke gebeurtenis. Eenmaal op bezoek onderzocht ze meteen onbeschaamd alle speeltjes in de mand van de andere hond. Het klikte goed tussen de twee en ze speelden lief met elkaar, een beetje touwtrekken en met een knuffel achter elkaar aanrennen. Cherrie was ook erg onder de indruk van de caviakooi in het huis. Ze kwam meerdere keren nieuwsgierig snuffelen. Al met al was het een topdag voor haar.’
Showtime én het puppydekje
‘In de derde week kwam de puppyinstructeur op bezoek en dat betekende ‘showtime’. Cherrie kon laten zien hoe goed ze de commando’s ‘af’, ‘zit’ en ‘naast’ al beheerst. Samen met de instructeur liepen we naar het losloopgebied in de buurt. Cherrie is zowel binnen als buiten enorm braaf en ze luistert goed. Daarna was het tijd voor het historische moment, want Cherrie kreeg haar pupdekje en een grotere halsband uitgereikt. De eerste week droeg ze het dekje alleen als ze te eten kreeg. Zo kon ze er tijdens deze grootste afleiding ter wereld makkelijk aan wennen. Inmiddels draagt ze het dekje in ieder geval als ze meegaat als we boodschappen doen.’
Het leven is een feestje
‘Cherrie vindt het hele leven een feestje. We hebben nog weinig kunnen ontdekken waar ze geen zin in heeft. Hoewel!? Toen de klok werd verzet moest ze voor haar gevoel ineens een uur langer wachten op haar eten. En dat driemaal op één dag. Dat vond ze duidelijk geen feestje.’
Niet afleiden
Er gebeurt veel in het leven van een jonge hond. Niet alleen wat betreft de groei, maar ook wat betreft kennis. Langzaamaan komt er een structuur waarbij er tijd is voor spelen en voor leren. Met het speciale puppydekje om is duidelijk dat Cherrie aan het werk is en niet mag worden afgeleid met een praatje of een aai van een vreemde. Dat is voor de buitenwereld nog wel eens lastig, want het ziet er natuurlijk super aandoenlijk uit zo’n jonge pup met een stoere ‘werkjas’. Voor het pleeggezin en Cherrie is het belangrijk dat ze niet worden gestoord tijdens de training. Het resultaat is dat ze leert dat er met het dekje om geen tijd is voor afleiding en dat er geconcentreerd op commando’s moet worden gelet. Daarnaast is er zonder dekje om genoeg tijd voor spelen, snuffelen, losrennen en andere dingen om heerlijk ontspannen hond te kunnen zijn.
Kwaliteit
Honden die worden opgeleid door KNGF Geleidehonden moeten altijd beantwoorden aan de hoogste kwaliteitseisen. Een toekomstige cliënt moet uiteindelijk volledig op ze kunnen vertrouwen. Sommige honden komen beter tot hun recht in een kleinschaligere omgeving waar ze hun vaardigheden beter kunnen optimaliseren. KNGF denk dat dit ook het geval is bij Cherrie. Daarom is ze verhuisd naar een kleinere school waar ze haar training momenteel met succes voortzet.
Eerst laten we Cherries vorige trainer aan het woord:
‘Cherrie en ik zijn afgelopen tijd lekker samen aan de slag gegaan. Ze is erg aanhankelijk en een knuffel tijdens het werk doet haar altijd goed.’
Verbetering van concentratie en rust:
‘In het begin vertoonde Cherrie regelmatig opgewonden gedrag tijdens het geleidewerk. Ze had ook moeite om zich te concentreren, maar oefening baart kunst. We hebben hard gewerkt aan deze twee gedragsaspecten en al snel zagen we significante verbeteringen ontstaan.’
Vertrouwen op wenselijk gedrag
‘Ondanks Cherries vooruitgang op veel fronten, gebeurde er dingen die ons deden vermoeden dat ze niet helemaal op haar plek zit in haar huidige omgeving. Zo vertoonde ze twee keer onzeker gedrag naar kinderen, wat natuurlijk niet de bedoeling is. Een ander belangrijk aandachtspunt was het feit dat Cherrie weer begon met eten van haar ontlasting. Afgelopen maand hebben we hier hard aan gewerkt en we zagen zeker verbetering. Toch denken we dat de oorzaak van deze kwestie wat dieper ligt. Mogelijk ontstaat Cherries gedrag uit een soort spanning, die sommige honden ervaren in een drukkere omgeving. Het is natuurlijk belangrijk dat Cherrie dit gedrag structureel afleert. Een toekomstige cliënt moet immers kunnen vertrouwen op wenselijk gedrag van de hond.’
Verhuizing naar kleine school
‘Wij denken dat Cherrie beter tot haar recht komt in een kleinschaligere trainings- en woonomgeving. Daarom hebben we besloten om haar training voort te zetten bij een externe partner, waarmee het KNGF veel samenwerkt. We zien goede kansen voor Cherrie om deze uitdagingen te overwinnen op deze rustige plek. We zijn ervan overtuigd dat ze het naar haar zin zal hebben in haar nieuwe huis, waar ze ook haar broertje Cobalt weer zal ontmoeten. Als trainer zal ik Cherrie missen; het is een heerlijk meisje om mee op stap te gaan.’
De externe trainer vertelt:
‘Cherrie doet het prima bij ons op school. Ze lijkt erg op haar gemak en het eten van haar ontlasting is hier gelukkig geen enkele keer voorgekomen. Broer Cobalt is inmiddels Cherries kennelgenootje geworden en dat gaat heel goed.’
Laat zich niet ondersneeuwen
‘Tijdens het spelen laat Cherrie zich hier niet ondersneeuwen, ook al is ze de kleinste. Ze pikt rustig speeltjes af van de andere honden en daagt ze vervolgens uit om met haar mee te rennen. Het geleidewerk gaat steeds beter. Aanvankelijk liep ze wat voorzichtig en aarzelend. Inmiddels wordt ze steeds zelfverzekerder en houdt tijdens het lopen een mooie druk op de beugel.’
Donkere bril
‘Nu Cherrie beter bekend is met ons en met de trainingslocaties, gaan we oefeningen doen waarbij ik een donkere bril draag. Hiermee vergroot je als trainer je afhankelijkheid van haar, en een hond in opleiding voelt de toegenomen verantwoordelijkheid die dit met zich meebrengt.’
Goed luisteren
‘Cherrie kijkt nog wel veel naar vogels en eendjes onderweg, vooral als ze opvliegen. Daar zou ze stiekem best even achteraan willen rennen. In het bos gedraagt ze zich keurig en luistert ze uitstekend. Ze wil nog wel eens door een plas rennen, maar met alle regen van de afgelopen tijd zijn plassen ook nauwelijks meer te ontwijken.’
Volop leren, trainen met de donkere bril
In deze fase oefenen we onder andere het ‘donkere bril lopen’. Om ervoor te zorgen dat alles veilig verloopt ben je bij deze oefening altijd samen met een andere trainer omdat je in dit geval zelf een donkere bril op hebt waardoor je niets ziet. Zo kun je als trainer (echt) niet meer anticiperen op wat er komen gaat. Je loopt daardoor minder goed met de hond mee. De hond ervaart dat verschil ook en zal meer op zichzelf af moeten gaan. Hiermee wordt net dat extra stukje zelfvertrouwen en lef, om haar baas mee te nemen, getraind.
Cherries trainer vertelt 
‘In het vorige verslag vertelden we dat Cherrie nog wat onrustig was in de trainingsbus. Dat is verleden tijd, want inmiddels voelt ze zich daar helemaal op haar gemak en gaat ze graag mee op pad. Ze is volledig gewend geraakt aan de ritjes naar de trainingsplekken.’
Verbeterd lijngedrag
‘We vonden dat er op Cherries lijngedrag nog wel wat viel te winnen, en dat is dan ook gebeurd. We wisten dit afgelopen periode enorm te verbeteren. Je merkt dat ze goed nadenkt en zichzelf corrigeert. Soms zie je haar een beetje worstelen met impulsiviteit en de wens om goed te luisteren. Ze denkt steeds ‘oh ja, ik moet netjes meelopen en niet trekken.’ En voor je het weet loopt ze alweer netjes naast je; tot enthousiasme haar ineens weer vooruit drijft, waarna ze opnieuw haar zelfcorrectie inzet. Het is grappig om te zien, maar vooral geweldig dat ze hier zo mee bezig is. De periodes van gewenst loopgedrag duren steeds langer. Hoewel er heus nog ruimte is voor verbetering, zie je dat ze echt de goede kant op gaat.’
Excelleren in vooraanlopen
‘Als het gaat om vooraanlopen kan ik rustig zeggen dat Cherrie hierin uitblinkt. Ze vindt het duidelijk heel leuk om te doen. Ook gaat ze graag in haar tuig op pad. Als we met het openbaar vervoer reizen is dat voor haar echt een eitje. Ze stapt met het grootste gemak bussen of treinen in en uit, en eenmaal binnen gedraagt ze zich als een echte pro. Cherrie kan de oefeningen goed uitvoeren, maar in deze fase van de opleiding willen we dat ze nog zelfstandiger wordt met het oplossen van problemen. Als ze meer nadenktijd nodig heeft, zie je dat ze haar looptempo gewoon even terugbrengt. Slim toch?’
Knuffelen
‘Cherrie ligt nog steeds graag op de grond om uitgebreid met je te knuffelen, kriebelen en kroelen. Zo’n knuffelsessie kan overal plaatsvinden, zelfs midden in de Hema.’
Ontlasten
‘Cherrie ontlast nu keurig in de goot, wat aanvankelijk nog een aandachtspuntje was. Wel is er nu een ander aandachtspunt ontstaan rondom het ontlasten. Cherrie begon in de buitenkennel haar eigen ontlasting namelijk op te eten. Daarom laten we haar nu apart uit, op de velden en in de goot en dus niet meer in de buitenkennel. Helaas is dit gedrag hiermee nog niet helemaal verdwenen. We zijn nu natuurlijk flink aan het werk om dit te veranderen. We roepen haar nu steeds op tijd weg, en proberen haar af te leiden. We gaan ervan uit dat dit een fase is, die snel voorbijgaat.’
Spelgedrag
‘Eerder vertelden we dat Cherrie soms wat ruw kon zijn in haar spelgedrag met bekende soortgenoten. Dat gedrag is momenteel heel wisselend. Met bekende honden, die wat terughoudender zijn, laat ze graag haar stoere kant zien, maar met onbekende soortgenoten kan ze ook heel voorzichtig en onderdanig zijn. Ze heeft duidelijk twee kanten.’
Rust en knuffels
‘De afgelopen week namen we deel aan een workshop bij KNGF, waar Cherrie ook bij aanwezig mocht zijn. Ze gedroeg zich hier voorbeeldig en was ontzettend braaf. Ze kan goed rustig in haar mand liggen, maar ze gaat ook graag bij iedereen langs voor een paar heerlijke knuffels. Ze deelt haar liefde graag aan iedereen uit. Dus ze heeft heerlijk gesjanst en iedereen gaf haar graag een beetje aandacht.’
Beheersing van impulsiviteit
‘Cherrie is soms wat impulsief en kijkt dan naar alles wat zich om haar heen afspeelt, zoals opwaaiende blaadjes, bewegende vogels en katten. Een enkele keer schakelt ze haar jachtinstinct nog even in en gaat ze achter vogels of katten aan, maar ook hier doet ze enorm haar best om goed te luisteren en dat jachtgedrag onder controle te houden.’
Liefdevolle aanhankelijkheid
Zoals gezegd is Cherrie een liefdevolle en aanhankelijke hond, die dol is op fysiek contact. Na het uitvoeren van een ingewikkelde oefening kunnen we haar extra belonen en motiveren met knuffels en veel aandacht en dat is natuurlijk heel fijn.
Een nieuw avontuur
Cherrie is inmiddels alweer een tijdje aan het werk bij haar nieuwe baas. Wij vertellen jullie graag hoe het nu gaat!
De instructeur vertelt:
‘Cherrie werkt als blindengeleidehond voor een alleenstaande cliënt in de omgeving van Utrecht. Ze woont bij hem op de tweede verdieping van een appartementencomplex, die bereikbaar is met de lift. De cliënt werkt afwisselend op kantoor en vanuit huis. Hij loopt veel vaste routes en maakt regelmatig gebruik van de trein. En dat doet hij tegenwoordig dus samen met Cherrie.’
Eerste ervaring
‘Voor deze cliënt is het de eerste ervaring met een assistentiehond en dat betekent dat er veel nieuwe dingen op hem afkwamen. Vooral omdat Cherrie het zo voortreffelijk deed tijdens de instructie, verliep het kennismakingsproces buitengewoon goed. Er ontstond al snel een mooie band tussen haar en de cliënt. Zij geeft hem meer zekerheid als hij op straat loopt, en hij houdt ervan om regelmatig lekker met haar spelen.’
Snel en braaf
‘Braaf gedrag in huis en snel inspelen op nieuwe situaties; dat is typisch Cherrie. Het was best even een omslag voor haar, want de betreffende cliënt woont midden in een drukke winkelstraat. Dat betekent veel prikkels en onverwachte omstandigheden, zoals onoplettend winkelpubliek, interessant straatafval, fietsers die ineens even het trottoir pakken… noem maar op. Dus zodra Cherrie de deur uitstapt, is ze meteen volop aan het werk. Toch ging het allemaal heel erg goed. Het hielp natuurlijk dat ze zich direct lekker op haar gemak voelde bij deze cliënt.’
Instructie
‘Tijdens de instructie hebben we onder meer het reizen met de bus, en het lopen door de stations van Bilthoven en Amersfoort doorgenomen. Ook het oefenen met loslopen in het bos was een belangrijk onderdeel van de instructie. Inmiddels heeft Cherrie daar al meerdere vriendjes gemaakt. Ze is gewoon lekker sociaal bezig op haar vrijetijdsmomenten.’
Een kei in routes bepalen
‘Zeker als Cherrie de weg een beetje leert kennen, is ze een kei in het bepalen van routes. Zo loopt ze het liefst in volle vaart naar het park, want dat is haar favoriete plek. Grappig genoeg is ze dan ook altijd wat langzamer als ze weer teruglopen van het park naar huis. Kortom Cherrie heeft haar draai al helemaal gevonden in het nieuwe leven, en samen met haar begeleider gaat ze een mooie toekomst tegemoet.’
Lees meer over KNGF Geleidehonden in dit interview met Margot.
